Met enige blijdschap presenteer ik hier een paar succesjes uit de tuin: sjalotten, uien en aardappelen. Dank je wel, aarde! De uien en sjalotten laat ik…
Continue reading
fruit
Voorgetrokken rabarber
Beste volgers van mijn blog: excuses voor mijn langdurige afwezigheid. Ik had het druk op het werk en druk met de tuin, ik kon maar geen rustig en uitgerust moment vinden om te bloggen. Mijn tuin draait op topspeed dezer dagen: borders klaarmaken, zaaien, verpotten, dahlia’s klaarzetten in…
Continue reading
Hemelse vrucht
De Intratuin heeft mij weer weten te verleiden: ik ben helemaal losgegaan op de zakjes aardbeien-wortelgoed die ze daar sinds kort verkopen.
Aardbei is mijn favoriete vrucht. Zacht, zomers, zurig, zoet.. oeps, als je mij over aarde-beien…
Continue reading
Herfstvoordeel
Het voordeel van de herfst is dat je tijd cadeau krijgt. Eindelijk kan ik nu inlopen op de tuin. Afgelopen weekend heb ik voor het laatst (denk ik) gras gemaaid, er staan vrijwel geen kasplantjes meer om te verzorgen, wieden in de moestuin hoeft bijna niet meer, alle appels zijn nu wel zo’n beetje geplukt.
Dus ben ik begonnen aan een lang gekoesterde wens: het grondig verwijderen van windewortels. Op sommige plekken…
Continue reading
De Regels van Roos
Wat is het heerlijk een hele regenachtige middag lang te mogen luisteren naar de verhalen van een ervaren tuinier. Dat overkwam mij afgelopen zaterdag. Buiten dansten
Continue reading
Heilig appelhuisje
Dit jaar lijkt wel het appeligste jaar ooit in mijn tuin. Mijn boom met goudreinetappels geeft me toch een hoop appels, ongelooflijk. Ik ben stupéfait en weet
Continue reading
Perenbomen bloeien het witst
Oh wat fijn! Er gaat niets boven perenbloesem, perenbloesem is de hemel. Er is geen boom die zoveel bloemen per vierkante centimeter tak heeft, en dan de kleur ervan: de meest pure kleur wit die je ooit zult tegenkomen in dit leven.
Dit stoofperenboompje is altijd de eerste vruchtenboom die bloeit in mijn tuin. Inmiddels zit er al wat meer blad aan, maar perenbloesem vind ik op z’n mooist wanneer het blad nog amper is ontwikkeld, dan zie je alleen maar een zee van bloemen die als een wolk in de lucht lijkt te hangen, alsof het zinsbegoocheling is. Ik vind: perenbomen kunnen niet overdrijven. Van hier naar de oneindige bloesemhemel is nog altijd niet te ver.
En ik houd ook van die rode stampertjes, waardoor het geen weke witte massa wordt, maar lekker veel pit heeft. Niks is beter dan perenbloesem die afsteekt tegen een strakblauwe hemel op een winderige aprildag. Zo, ik heb het gezegd.