Tuinieren op mijn werk

IMG_3518
“Zeg Edwin,” vroeg uitgever Ruud van Psychologie Magazine laatst aan mij, “jij bent behalve redacteur van Psychologie Magazine toch ook gelukkige tuinman? Wil jij straks, als we gaan verhuizen naar ons nieuwe kantoor, zorgen dat er lekker veel planten komen te staan? Collega Adrienne van de Happinez wil het wel samen met je doen, zij komt op dezelfde vloer te werken en houdt ook van tuinieren.”
“Leuk, gaan we regelen!” was mijn eerste enthousiaste reactie. Ik had er verder niet bij nagedacht, maar nu blijkt dat dit verzoek behalve leuk ook een verdomd slimme zet is van baas Ruud.
Continue reading

Dahliatijd (2)

IMG_3328
Vreemd hè: dahlia’s komen oorspronkelijk uit Mexico, maar ze hebben een Zweedse naam. Dat zit zo: in de 16e eeuw haalden de Spaanse veroveraars ze naar Spanje, om ze als groente te verbouwen. Ze hoopten natuurlijk dat het een soort aardappels zouden zijn, maar helaas: de knollen bleken nergens naar te smaken.
Gek genoeg kwamen de Spanjaarden niet op het idee voor de mooie bloemen te gaan. Dahliabloemen vonden ze toen maar een oninteressant bijproduct, ongeveer zoals wij nu tegen de bloemen van de aardappelplant aankijken. Spanje had in die tijd een exportverbod voor alle planten die uit de Nieuwe Wereld waren meegenomen, maar 200 jaar later was daar godzijdank Anders Dahl: een stoute Zweed die kans zag een paar dahliaknolletjes uit Spanje weg te smokkelen. Hij wist er een paar te kruisen en het duurde niet lang of dahlia’s werden een rage in Europa. Het was inmiddels begin 19e eeuw, het Victoriaanse tijdperk met de opvatting van de maakbare wereld was aangebroken, en de dahlia paste daar naadloos in: het is een plant waar je prima mee kunt kweken en kruisen, én hij paste ook nog eens keurig in de fleurige, met zorg aangelegde tuinen die toen in zwang kwamen.
IMG_3324
Anyway, dit geschiedenislesje geef ik je even om duidelijk te maken dat de dahlia dus van oorsprong een plant van rond de evenaar is. Rond de evenaar is het heel warm en altijd om zes uur ’s avonds donker, wat betekent dat de dahlia voornamelijk op warmte reageert, en minder op licht. Dat het gaandeweg onze zomer minder licht wordt, vinden dahlia’s dus geen probleem: ze blijven gewoon lekker aan de lopende band bloemen aanmaken – mits je de uitgebloeide er maar uit blijft halen.
In mijn volgende post vertel ik hoe je jarenlang plezier van je dahlia’s kunt krijgen, en hoe je er zelfs geld mee kunt verdienen.

TV-tip voor vanavond: wat zit er in potgrond?

bbfa3a5a-4685-4c1f-a4fe-c70a6d77b0d7

Vanavond in het geweldige KRO-programma Keuringsdienst van Waarde de aflevering over potgrond: wat zit erin, waar komt het vandaan? Wat maakt potgrond tot potgrond?
Kijk, dat heb ik nou altijd willen weten. Waarom het bijvoorbeeld verschilt van een zak tuinaarde en een zak compost. Kijken dus!

Keuringsdienst van Waarde, Nederland 3, 20:30-21:05 uur
Grond heb je overal. Maar zit het in een plastic zak, dan heb je potgrond. Speciale grond voor orchidee, buxus of bonsaiboom. Maar wat is dat voor grond, zo speciaal voor in de pot? De Keuringsdienst trekt de natuur in op zoek naar de grond voor de pot.

Eén plant maakt al aardiger mens van je

IMG_0080

Het contact met de natuur doet wonderen voor onze geest: psychologen hebben ontdekt dat je er beter door gaat rekenen en herinneren, en dat je je problemen er makkelijker door kunt oplossen. Onderzoekers van de universiteit van Berkeley kunnen daar nu aan toevoegen dat bomen en planten je ook nog eens genereuzer maken, en daarnaast je vertrouwen in anderen een boost geven. Daar heb je niet eens een wijds landschap of een complete tuin voor nodig, want één kamerplant blijkt al wonderen te doen: proefpersonen die in een ruimte met een mooie plant waren geplaatst, gaven daarna veel meer tijd aan een goed doel dan degenen die in een kale ruimte hadden gezeten.

De onderzoekers ontdekten nog iets interessants: dat er mensen zijn die meer oog hebben voor de natuur dan anderen. Op hen heeft de natuur het sterkste effect: zij worden er nóg ietsje behulpzamer van dan de rest.

 

Lees het originele artikel:

An occasion for unselfing: Beautiful nature leads to prosociality, Journal of Environmental Psychology, maart 2014