Hoera, afgelopen nacht is hier in Amsterdam de eerste substantiële sneeuw van deze winter gevallen. Mijn hart maakte een sprongetje toen ik vanochtend…

…uit het raam keek: de weergoden hadden de tuin met poedersuiker bestrooid. “Hé, hallo, dag witte wereld!,” denk ik op zo’n moment altijd blij (al toen ik klein was had ik dit ritueel al – heel raar, maar waar). Ok, ok, ik geef toe: mensen die de weg op moeten, ondervinden veel hinder en gevaar en stress van al die gladheid. Maar in de tuin is het een sprookje.
Vooral de buxusbollen zijn op hun mooist nu. Ik hou zielsveel van buxusbollen. Liefst had ik er nog een hele tuin bij met alleen maar buxusbollen. Een soort kalm ademend zen-kunstwerk wordt het dan. Ze maken me rustig, die dingen.
Inmiddels is de sneeuw alweer gesmolten, dus gelukkig heb ik vanochtend al voor het ontbijt snel deze plaatjes geschoten. Zou het nog serieus iets gaan worden met deze winter? Ik betwijfel het. We hebben in elk geval nog deze foto’s om bij weg te dromen.