“For me, a day without garlic is a day without sunshine,” hoorde ik laatst een tuinvrouw uit Californië zeggen. Typisch Amerikaans om zo te praten natuurlijk, maar ik kan me van harte bij haar aansluiten. Behalve dat knoflook…
…lekker en gezond is vind ik het leuke aan knoflook dat het heel makkelijk groeit – zo lang je het maar goed in de zon zet, de grond niet te nat laat worden en onkruid geen kans geeft, want knoflook kan erg slecht tegen concurrentie. En wat ik nog extra leuk vind aan knoflook is dat je het nu, in de herfst, hoort te planten: terwijl overal in de tuin de natuur tot stilstand komt, begint een knoflookplant juist aan zijn leven. Ik had afgelopen weekend bij het knoflook planten stiekem al een beetje een vervroegd lentegevoel: iets wat ik je ten zeerste kan aanbevelen.
Van knoflook heb je twee soorten: de zachtnek en de hardnek. De zachtnek (die heb ik nu geplant) is de meest gangbare knoflook: je kunt de stengel daarvan draaien en er makkelijk van af trekken. De hardnek daarentegen heeft een dikke steel die er veel steviger aan vast zit. Het voordeel van de zachtnek is dat je de geoogste knoflookbolletjes tot wel een jaar kunt bewaren, terwijl de hardnek vaak maar een maandje of drie goed blijft. Daar staat tegenover dat de hardnek echt voor de fijnproevers is: hardnekkers hebben veel heftigere, complexere smaken dan de vaak milde zachtneksoorten.
Het voordeel van knoflook in de herfst planten – hardnekkers plant je wat eerder in de herfst, zachtnekkers gaan wat later in de herfst de grond in – is dat je ze daarmee lekker lang de kans geeft dikke vette bollen te vormen. De knoflookopbrengst van deze zomer plantte ik pas in maart: toen ik ze moest oogsten (want de bladeren begonnen bruin te worden: een teken dat je ze hoognodig uit de grond moet trekken), waren de meeste bollen wat aan de kleine kant.
Om virusuitbraken te voorkomen wordt altijd geadviseerd elk jaar nieuwe pootknoflook te bestellen bij de zaadhandel, maar ik heb afgelopen weekend de drie grootste bolletjes uit mijn eigen oogst gebruikt om weer als teentjes uit te planten. Volgend jaar ga ik wel weer nieuwe pootknoflook bestellen; eens in de twee jaar nieuwe pootknoflook moet in principe geen probleem zijn qua virussen, is mijn ervaring.
Nou, en zo deed ik het dus afgelopen zaterdag:
1. Ik zorgde dat er een mooie dikke laag verse, huisgemaakte compost op de aarde kwam (knoflook slaat enorm aan op goeie voeding).
2. Heel voorzichtig brak ik de teentjes van de bolletjes: je mag ze niet beschadigen.
3. De knoflookteentjes zette ik op 15 cm van elkaar, met ongeveer 30 cm tussen de rijen (die 30 cm maakt straks het wieden een stuk makkelijker en sneller).
4. Hun platte onderkant naar beneden, hun puntje omhoog.
5. Ongeveer 4 cm aarde boven hun puntje.
Kortom: een kind kan de was doen! (Met andere woorden: waar wacht je nog op? Get out and just do it!)
En nu ben ik dus zeer benieuwd hoe groot mijn knoflookbolletjes volgend jaar zijn. Voorlopig kan ik nog heel lang genieten van de oogst van dit jaar. Die heb ik in een rieten mandje in de berging gelegd. Dat wordt maandenlang eindeloos koken met knoflook. Mmm.
