Het is tijd tulpenbollen in de grond te doen. Of althans, dat kon eind september al, maar ik was er nog niet aan toegekomen.
Tulpenbollen kun je in principe nog…

…tot februari planten; zelfs dan komen er in april-mei nog tulpen uit. Toch is het veel beter ze voor de winter te planten, omdat je ze dan veel meer gelegenheid geeft wortels te maken. Hoe meer wortels, hoe meer voeding en water de tulp straks kan opnemen, hoe mooier hij wordt en hoe langer je ervan kunt genieten.
Nadat een tulpenbol een bloem heeft gevormd, sterft hij af, maar voordat het zover is, maakt hij eerst nog wel even een nieuwe bol, voor de tulp van volgend jaar. Punt is alleen dat tulpenbollen elk jaar kleiner worden als je ze in de grond laat zitten. De beste show in je tuin krijg je door ze na de bloei op te graven en de grootste bollen in het najaar te planten. Of je koopt nieuwe. Het leuke daarvan is dat je kunt experimenteren met allerlei kleuren, er zijn ontiegelijk veel soorten.

Ik heb het geluk dat ik elk jaar tulpenbollen krijg. Mijn ouders hielpen vroeger namelijk in de zomermaanden altijd hun kennissen, de familie Van der Geest, met het rooien en pellen op hun bollenbedrijf in Noord-Holland. Als dank krijgt mijn moeder nog elk jaar een grote zak tulpenbollen, die ze steevast aan mij overhandigt. Dit jaar ontving ik een zak “dubbel geel laag”. Ik ben heel benieuwd hoe die er straks uitzien.

Gistermiddag was er een loodgrijze regenlucht, maar ik had zo’n ongelooflijke zin bollen te planten dat ik een regenjas heb aangetrokken. Capuchon over mijn hoofd, op mijn knieën en poten maar. Ik wierp de bollen met mijn hand de border in, dan krijg je de meest natuurlijke verdeling. Waar ze stil kwamen te liggen, heb ik ze geplant. Een eindeloos procedé is dat: gaatje maken, bol erin, gaatje dicht, gaatje maken, bol erin, gaatje dicht, gaatje maken…
Ik hoorde de regen tegen mijn capuchon tikken, dat gaf een knus gevoel. Mijn broek werd nat, de aarde plakte als natte klei aan mijn vingers, het was doodstil buiten, maar ik vond het zalig om te doen. De tijd vloog. Ik denk dat het met mijn positieve verwachtingen te maken had: in gedachten zag ik een zonovergoten lentedag voor me, met knalgele tulpen die een mens vrolijk stemmen. Van dat idee kan ik nu al genieten.