Deze week zocht ik een typisch herfstige foto… zo’n afbeelding waardoor je je sjaal om wil doen en je laarzen aan; eentje waarvan je dampende chocolademelk gaat ruiken.
Maar ik kon er niet één vinden die…

…overtuigend dat herfstgevoel uitstraalde. Dat komt denk ik doordat ik bij het fotograferen van mijn tuin al mijn aandacht richt op de planten. Ik wil ze dan zo goed mogelijk laten schitteren op de foto, en het afbeelden van het seizoen komt op zo’n moment niet in me op.
Jammer, want misschien krijg ik wel veel apartere foto’s als ik de seizoenen zou proberen te fotograferen. En zou het niet geweldig zijn bepaalde onderwerpen uit te drukken via tuinfoto’s, zit ik te denken. Wat voor geweldige tuinfoto’s zou je allemaal kunnen krijgen als je bijvoorbeeld het gevoel van romantiek zou proberen uit te drukken? Of eenzaamheid? Of verbroedering?
Hmm, interessant om over na te denken… maar het lijkt me eerlijk gezegd wel iets voor ver gevorderden, dat visualiseren van dit soort ongrijpbare begrippen. Daarom heb ik besloten me eerst maar eens te richten op het fotografisch vangen van de seizoenen, dat is waarschijnlijk al ingewikkeld genoeg.
Inmiddels ben ik begonnen met het fotograferen van de herfst. Ik geef toe: het is schieten voor open doel, zo’n half verdorde bloem en een gevallen boomblad in een plas regen. Ok, ok, mijn eerste herfstfoto’s zijn tamelijk cliché, maar het is in elk geval een begin. Hopelijk ga ik nog veel betere foto’s maken van de herfst.
Hebben jullie misschien zin om mee te doen? Stuur me dan jullie herfstfoto’s via edwinoden@gmail.com en ik zet de mooiste op mijn blog.