Dit is nou een plant waar ik helemaal weg van ben: hij is groot en stevig, krijgt straks een overrompelend mooie bloem, en je kunt de vrucht ervan ook nog eens heerlijk opeten. Ik zet altijd een paar artisjokken in mijn tuin, voor de show, maar vooral ook omdat ik er een aantal lekkere, zomerse maaltjes mee kan bereiden (artisjokken doen het trouwens goed als je gasten te eten hebt, mensen vinden ze namelijk iets chics hebben). En, wat ook fijn is, artisjokken bieden je de mogelijkheid om met weinig inspanning veel indruk te maken: je hoeft ze alleen maar te koken, een lekker dipsausje van olijfolie erbij, en joehoe: je kunt beginnen met het leegzuigen van de onderkant van de schubben. De smaak daarvan is echt hemels. Je waant je in één klap op een Italiaans terras waar de zwoele zeewind tegen je huid danst. Als je één keer een zelfgekweekte artisjok hebt geproefd, wil je nooit meer zo’n smakeloze schoenzool van de supermarkt.
Artisjokken zijn zonaanbidders, ze staan het liefst de hele dag te bakken in de volle zon. Te natte grond vinden ze vreselijk. En je hebt veel geduld nodig, want in het eerste jaar na aanplant doen ze vrijwel niks voor je. Ik plantte er vorig jaar een paar in mijn moestuin, maar ze wilden nog niet echt groeien.

Steeds bleef ik tegen een paar kleine, lullige blaadjes aankijken, zoals het jonge artisjokplantje dat je hierboven ziet (deze op de foto is dit voorjaar opgekweekt). Maar na het overleven van de winter (dat is trouwens ook nog een dingetje: artisjokken zijn niet bijster winterhard) schoten ze dit voorjaar opeens in sneltreinvaart omhoog.

Het zijn nu al behoorlijk stevige jongens en ik wacht met smart op de bloem, die over een maandje of anderhalf zal gaan bloeien, schat ik in. Waarschijnlijk zal ik deze zomer per plant twee artisjokken kunnen afsnijden, want in hun tweede jaar na aanplant is dat wat ze gemiddeld opleveren. Als het goed is en we krijgen de komende twee jaar geen heel strenge winters, dan blijven ze in leven en kan ik nog twee zomers artisjokken eten van dezelfde planten. Ze kunnen weliswaar nog langer blijven leven, maar na een jaar of vier zullen ze niet echt veel vruchten meer gaan maken.
Om een constante artisjokkenaanvoer te garanderen, kun je, als ze twee jaar oud zijn, een stuk wortel van de plant afsteken, met daaraan nog een stukje blad. Als je dat frutseltje opnieuw plant, sterft het stukje blad waarschijnlijk af, maar grote kans dat er nieuwe, verse blaadjes uitgroeien, en hops, je hebt volgend jaar weer gratis artisjokken! Wie had gezegd dat tuinieren een dure hobby is?