Het is bijna zover: komend weekend krijgen we voor ’t eerst dit najaar serieuze nachtvorst. Dat betekent dat ik in actie moet komen in mijn tuin. De waterleiding moet worden afgesloten en de vorstgevoelige…

…canna’s en de dahlia’s moeten uit de grond en naar de vorstvrije berging. Ik vind dat wel iets hebben, die vorstvoorbereidingen. Dat ik mijn tere planten ga redden van de vernietigende kou geeft me een goed gevoel.
Het allereerste wat ik afgelopen week heb gedaan, is de ramen van de tuinkas lappen (hoe schoner, hoe minder kans op ziektes) en de kas vervolgens isoleren met noppenfolie.

Dat scheelt behoorlijk qua temperatuur in de kas – binnen is het nu een paar graden warmer dan buiten. Het voelt nu behaaglijk als ik de kas binnenstap. Geen koude wind meer langs mijn gezicht; mijn planten zullen hetzelfde gevoel hebben, denk ik.

Het was nogal een gehannes met de verschillende stukken noppenfolie die ik vorig jaar op maat heb geknipt: voor welk stuk raam zat welk stuk folie ook alweer? Het voelde een beetje als het in elkaar zetten van een IKEA-kast, maar dan zonder gebruiksaanwijzing. Een paar keer zat ik fout en moest ik een stuk folie weer helemaal weghalen. Komend voorjaar ga ik er met een watervaste stift op schrijven waar welk stuk hoort, dat scheelt me volgende herfst een hoop tijd.

Volgens weerman Marco Verhoef zal het voorlopig niet meer dan 1 à 2 graden gaan vriezen, dus ik denk dat mijn warmteminnende cactussen, de Agave Americana’s, in de geïsoleerde kas voldoende zijn beschermd. Ik heb ze wel alvast op de hoogste plank van de kweektafels gezet, daar is het namelijk warmer dan op de grond.
Als het straks streng gaat vriezen, wordt het een ander verhaal. Dan moet er echt een kachel in de kas, anders gaan mijn Agave’s dood. Daarop vooruitlopend heb ik deze week een elektrische tuinkaskachel met thermostaat gekocht: die springt automatisch aan als de temperatuur beneden de 1 graad komt. Op dit moment is er nog geen elektriciteit in mijn tuin, de elektriciteitsmaatschappij is bezig met de aanleg. Ik hoop nu maar dat ze de stroom op het net zetten voordat de strenge vorst intreedt, anders vrees ik het ergste voor mijn cactussen. Als laatste redmiddel zou ik ze dan eventueel een dikke winterjas aan kunnen doen: inpakken in kranten en noppenfolie. Maar dat is allemaal vooruitlopen op de zaken. Misschien krijgen we helemaal geen strenge winter. Toch heb ik het gevoel van wel. Ik weet niet waarom, maar ik zie steeds sneeuw en bevroren velden voor me. Ik ben benieuwd wat het gaat worden.