Vorige week, kijkend naar de eerste aflevering van Maarten ’t Harts nieuwe tuinprogramma, voelde ik me alsof ik terug ging naar de tijd van mijn oma en opa, die in Oude Pekela achter hun huis ook zo’n idyllische moestuin hadden, compleet met zo’n rommelig, oud, uit elkaar vallend schuurtje – net als Maarten ’t Hart. En dan dat slow life tempo van de schrijver: wat heerlijk.
Hij vertelde over rode kool kweken, de voor- en nadelen van bemesten, en over waarom je tegenwoordig nooit meer hoge fruitbomen ziet. Het was een zalige onderdompeling in de kosmos die tuinieren heet, en waar de echte wereld lekker geen vat op heeft.
Vanavond ga ik opnieuw kijken, om 19:20 uur op Nederland 2.