Ik moest eerst wel even twee keer kijken toen ik hem in mijn tuin zag, deze roodwangschildpad. Hij zat lekker te bakken in de zon, op de oever van de sloot. Een schildpad in…
…de vrije natuur in Nederland? Huh? Kan toch niet??? Jawel hoor. En dan te bedenken dat ik een paar jaar geleden heel naar Hawaii vloog om daar schildpadden te zien zwemmen… blijk ik ze hier gewoon in een zompig Hollands slootje te hebben! Dat pleit maar weer eens voor het idee dat je altijd goed om je heen moet blijven kijken, in het moment leven, met aandacht voor alles wat er om je heen is. ‘Want dan zie je nieuwe dingen,’ zegt de beroemde Amerikaanse Harvardpsychologe Ellen Langer. Zij stond aan de wieg van het wetenschappelijke onderzoek naar mindfulness, wat zij kernachtig definieert als “the ability to discover new things”. Mooi gezegd vind ik dat. Het verrijkt je leven als je boven de sleur weet uit te stijgen.
Ik heb het even nagevraagd: het blijkt dat Amsterdam vol zit met rood- en geelwangschildpadden. Losgelaten door mensen die ze ooit als huisdier kochten, maar er geen raad meer mee wisten (omdat ze bijvoorbeeld op vakantie gingen, de suckers). De beesten kunnen zich hier niet voortplanten, want de eitjes moeten ’s zomers maandenlang in minimaal 27 graden Celcius liggen (zoals in het zuiden van de VS en in Mexico, waar roodwangschildpadden vandaan komen). Ze kunnen wel tegen koude winters (dan gaan ze in het riet liggen overwinteren, vertelde een buurman mij) en ze zijn in staat zichzelf te voeden met beestjes en planten die ze hier in Nederland aantreffen – en vormen geen gevaar voor ons ecologisch evenwicht, heb ik begrepen van de stadsecoloog.
Beroofd van hun voortplantingsmogelijkheden lijken ze een zinloos bestaan te hebben hier. Maar misschien is elke dag zonnebaden op de oever van mijn slootje ook al voldoende qua zingeving. Ik vind het stiekem wel gezellig, zo’n stevig gebouwd tuinmaatje. Nieuwsgierig ligt hij naar mij te kijken als ik de planten aan het verzorgen ben. Ik heb hem Skipper genoemd. Roodwangschildpadden kunnen wel 50 jaar worden, heb ik vernomen. Ik ben benieuwd hoe lang we elkaar zullen blijven kennen, Skipper en ik. Wie weet groeit er nog iets moois tussen ons.
dat skipper de wal opkruipt is van mijn computer verdwenen vindt het een pracht .je moeder