Alle zes de soorten aardappel die ik dit jaar in mijn tuin pootte, hebben het goed gedaan – hoewel ik moet toegeven dat het over het algemeen geen kanonskogels werden. Van de zes soorten vind ik Koopmans Blauwe, die zich helaas ontpopte tot mijn kleinste aardappel, het lekkerst. Tja, hoe zal ik die smaak omschrijven? Laat me een poging wagen. Een lekkere aardappel moet naar mijn idee heel erg naar hardcore aardappel smaken, en stevig zijn, en een soort souplesse hebben, een soort smeuiigheid en sjeu.. ehm.. eerlijk gezegd zoals aardappels in in Duitsland gegeten Kartoffelsalat smaken… als je me nog kunt volgen.

Maris Piper werd mijn grootste aardappel, dat zijn echt kanonskogels. Leuk hoor, kanonskogels! Het geeft serieus een prettig gevoel van voldoening als je van die grote aardappels uit de grond kunt halen; grappig vind ik dat, ik had niet verwacht dat een aardappel me ooit nog eens dat gevoel zou geven! Een ander voordeel van grote omvang is trouwens ook dat je er met gemak grote frieten van kunt maken die lekker knapperig van buiten worden, en sappig-aardappelig van binnen.
Mijn andere aardappelsoorten blijken een beetje tussen Koopmans Blauwe en Maris Piper in te zitten qua grootte en smaak. Het proeven van al die verschillende aardappelsmaken is een van de Grote Redenen waarom een mens een moestuin wil: er gaat een wereld voor je open. Door mijn moestuin weet ik nu dat ik altijd in onwetendheid heb verkeerd op aardappelgebied. Ik dacht altijd dat ze allemaal praktisch hetzelfde smaken, nou, echt niet, dus. Haha, aardappels stonden in mijn beleving altijd gelijk aan crisis, armoede en dat deprimerende (maar toch ook wel mooie) schilderij van Van Gogh, maar dat ben ik nu dus helemaal kwijt: aardappels proeven is een feest!
Maar wat natuurlijk ook heel leuk is aan zelf aardappels telen, is het oogstmoment: je krijgt dan een beetje het gevoel dat je een goudmijn aanboort. Nieuwsgierig naar hoeveel aardappels het zullen zijn, en enigszins onzeker, maak je in juli de aarde onder de ingestorte plant open, en ineens sta je verrast te kijken naar die mooie natuurproducten die daar zomaar gratis en voor niks voor het oprapen liggen.
Gretig stop je ze allemaal in je mandje. En dan zit je dus opeens met bergen aardappels om je heen. OMG wat veel!!! Hoe houd je die goed? In mijn volgende aardappelpost vertel ik je er meer over.