Het geheim van een heerlijke tuin is dat je sommige planten die het doen als een tierelier, gewoon lekker hun gang laat gaan. Er is namelijk niets fijners dan jezelf kunnen onderdompelen in een portie onstuimig groeiende zaligheid.
Als het dan ook nog eens onverwachte gasten zijn die zelf hebben besloten bij jou in je tuin te komen staan, wordt het helemaal leuk – onkruid daargelaten natuurlijk, maar er zijn vaak verrassend mooie planten die de natuur zomaar gratis en voor niks in je schoot werpt.
Ik weet: je hebt van die hardliners die het totaal niet met me eens zijn – hun tuin mag geen millimeter afwijken van hun zorgvuldig uitgedokterde kleuren- en plantenschema’s. Die mensen hebben heus wel gelijk als ze zeggen dat het basisprincipe van tuinieren juist het naar je hand zetten van de natuur is, maar voor mij wordt tuinieren pas echt leuk als ik me ook laat verrassen door het onverwachte. Alleen dan maak je van die bijzondere tuinervaringen mee die je uit jezelf tillen. Ik vind: balancerend op het randje van anarchie komt je tuin het dichtst bij de hemel.

Mijn buurvrouwen Marjon en Puck denken er net zo over. Afgelopen weekend riepen ze enthousiast vanaf de andere kant van de sloot naar me: “Hé gelukkige tuinman, kom je even kijken naar onze plant die is komen aanwaaien? Hij is zo schitterend, en nu begint hij ook nog zo mooi te bloeien. De eerste bloem is net vandaag uitgekomen!”
Ik liep naar hun tuin en zag de majestueuze wilde distel die bij de dames aan het groeien is als kool: zo’n twee bij twee meter groot. “We hebben er niets voor gedaan,” zei Marjon. “Ineens stond hij er. Ongelooflijk toch?”
We stonden met z’n drieën vol ontzag te kijken naar het natuurspektakel dat zich voor onze ogen afspeelde. Alsof we even wilden kennismaken met deze onvoorziene gast, voelden we aan de naalden van z’n eerste bloem – au! Inderdaad: echt een hele scherpe distel. Hij gaf een subtiel maar toch ook echt pijnlijk soort prikje dat ik nog nooit eerder had gevoeld bij andere distels. En dan die ongeëvenaarde kleur paars van de bloem, en de zilverige bloemblaadjes daaronder. Even vergaten we dat we in Amsterdam-Noord aan de sloot stonden. De botanische tuin van Mexico City: dat was waar we waren beland.