Deze zonnebloem begon een paar maanden geleden als een heel klein zaadje. Toen ik vanochtend in de tuin kwam, had ik hem eerst niet eens gezien. Te groot om op te merken waarschijnlijk. Pas toen ik er voor de tweede keer langsliep, keek ik toevallig omhoog en zag ik hem. Mijn adem stopte een seconde, niet gelogen. En ik zei ohhhh tegen mezelf, ook niet gelogen. Hij is met afstand de grootste bloem die ik ooit heb gekweekt. Het was een wonderdag vandaag.
eenjarigen
Zinnelijke zinnia
Vandaag is de eerste dag van het najaar. De zomer is voorbij. Een frisse wind jaagt door de straat, het weerbericht voor de komende dagen is pet. Weg dertig graden, hallo 17 graden, hallo Holland. We komen weer met beide benen op de grond. Gisteravond heb ik al… Continue reading